Blog

Rusztowania wykorzystywane są do realizacji prac na wysokościach, z którymi mamy do czynienia wtedy, gdy pracownik znajduje się na powierzchni 1 m powyżej posadzki w miejscach nieosłoniętych i niezabezpieczonym stałymi konstrukcjami. Tego typu roboty są niebezpieczne, ponieważ wiążą się z ryzykiem upadku. Prawidłowo zamontowane rusztowanie ma nie tylko podnosić poziom bezpieczeństwa, ale również ułatwiać pracę, umożliwiając wygodne poruszanie się między kondygnacjami. W związku z istotną rolą, jaką spełniają rusztowania, do ich montażu niezbędne są stosowne uprawnienia, a eksploatację można rozpocząć dopiero po sporządzeniu protokołu odbioru.

Rusztowania to nieodłączny element wielu budów — pojawiają się wszędzie tam, gdzie przebiegają prace na wysokościach. Ich początków szukać można w odległej przeszłości, w dziejach Grecji, Egiptu czy Chin. Początkowo wykonywano je z drewna i bambusa, z czasem udoskonalono konstrukcję, zaczęto używać innych materiałów. Jak zmieniały się rusztowania na przestrzeni wieków? Czym różnią się te obecnie wykorzystywane od swoich odległych poprzedników?

Rusztowania to konstrukcje, które mają zastosowanie przy pracach w trudno dostępnych dla człowieka miejscach, np. podczas odnawiania elewacji, przy budowach autostrad, estakad, mostów itp. Umożliwiają one działania na pewnych wysokościach i dzielą się na różne typy w zależności od przeznaczenia, sposobu użytkowania, ale także materiału, z którego są wykonane.

Osoby, które zajmują się rozstawianiem rusztowań, muszą mieć odpowiednie uprawnienia wydawane przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie. Wiąże się to z mnogością przepisów, które trzeba spełniać podczas instalacji, użytkowania oraz dezinstalacji.